Salata-Marul Üretiminde Tarımsal Savaş

Salata-Marul Üretiminde Tarımsal Savaş

Salata-Marul Üretiminde Tarımsal Savaş. Problem yaratan hastalıkların başında özellikle  mildiyö, beyaz küf, bakteriyel çürüklük ve değişik virüs etmenlerinin neden olduğu hastalıklar gelmektedir. Bunlardan başka ayrıca külleme, dip çürüklüğü ve gri çürüklük gibi fungal kökenli hastalıklarda zarar vermektedir. Ayrıca dayanıklı marul tohumu tercihi hasatlık ve zararlılardan korunmak için oldukça önemlidir.
Salata-Marul Üretiminde Tarımsal Savaş. Mildiyö, yapraklarda köşeli, sarı veya açık-yeşil lekeler şeklinde görülmektedir. Beyaz küf ise özellikle sık dikilmekte olan  bitkilerin üst yapraklarında beyaz paslı lekeler halinde ortaya çıkmaktadır.

Bakteriyel çürüklükte yapraklar incelmektedir. Daha sonra yapraklarda kahverengi lekeler oluşmaktadır. İlerleyen aşamalarda yaprak damarları boyunca lekeler büyür ve bitki özünde yumuşak çürüklükler meydana gelmektedir.

Virus hastalıklarına karşı çok dikkatli olunmaktadır. Temiz  marul tohumu kullanılması önerilmektedir. Salata ve marullarda zarar yapan önemli zararlılar arasında ise salyangozlar, tel kurtları, toprak nematodları, beyaz sinekler ve yaprak bitleri gelmektedir. Belirtilen hastalık ve zararlılara karşı detaylı bilgiler alınarak mücadelelerinin yerinde ve zamanında yapılması önerilmektedir.Salata-Marul Üretiminde Tarımsal Savaş. En sık görülen virüs hastalıkları marul mozaik virüsü (LMV) ve iri damar virüsü (big vein virus) dür. Dayanıklı yada bağışık çeşitler kullanılmaktadır. Başlıca zararlılar; salyangozlar, mısır koçan kurdu, afitler, kırmızı örümcekler ve nematodlardır. Bu zararlılarla mücadelede kimyasal yollara başvurmadan önce kültürel tedbirler uygulanmaktadır. Özellikle kimyasal mücadele son çare olarak düşünülmektedir.

Münavebeye önem verilmektedir. Marul tohumu tek yıllık serin iklim sebzesidir. Büyüme  süresi 2-3 ay gibi kısa süreli olan salata ve marul tiplerinde açıkta ve örtü altında değişik mevsimlere uygun olarak ıslah edilmiş çeşitlerle arka arkaya yılın 12 ayı üretim yapmak mümkün olmaktadır.

Yeterli organik madde yoksa dönüme 4-5 ton yanmış çiftlik gübresi verilmektedir. Mevcut besin maddeleri dikkate alınarak gübreleme programı hazırlanmaktadır. Çiftlik gübresi verilmediği durumlarda dekara 10-20 kg N, 10-12 kg. P2O5 ve 18-20 kg K2O verilmesi yeterli olmaktadır. En uygun gübreleme toprak analizine göre gübrelemedir. Fosforlu ve potaslı gübreler fide dikiminden önce. Azotun yarısı fide dikimi esnasında diğer yarısı gelişme döneminde sulamalardan önce verilmektedir.

 TEKNİK DESTEK İÇİN :0552 425 44 90