Kuru Tarım Sistemi
- kuru tarım sistemi
Ziraat Mühendisi
- 0
- 4 minutes read
Kuru Tarım Sistemi
Kuru tarım sistemi, yıllık yağış miktarı 500 mm civarında olan yerlerde uygulanan tarım sistemidir. Bu sistemde; yağan yağışların toprakta depolanan ve buharlaşmayla olan kaybının önlenmesi, su ihtiyacı az olan bitkilerin yetiştirilmesi amaçlanır.
Kuru Tarım Sistemi
Bu sistemin uygulandığı yerlerde toprak alkalin reaksiyonludur (PH>7). Kalsiyum ve magnezyum gibi bazı elementlerin birikmesi söz konusudur. Özellikle kalsiyum çok yüksek miktarda birikmiş olup, bu elenmentin fazlalığı çok sayıda besin maddesinin (Fe,Zn…..) elverişliliğini kısıtlamaktadır. Ayrıca bu bölgelerde toprak organik maddesi düşük olup toprak kalınlığı azalır. Bu bölge topraklarına kükürt uygulaması, asit karakterli gübrelerin verilmesi organik gübreleme yapılması önerilmektedir.
Kuru tarım sistemleri yoluyla yetiştirilen ürünler son derece kuraklığa dayanıklı olmalıdır. Bununla birlikte, çimlendiren tohumlar veya bu bitkilerin köklü kesimleri hala önemli miktarda su gerektirir. Bu nedenle, bitki büyümesinin ilk aşamalarında normal su koşulları mevcut olmalıdır. Bölgede kuru tarımla yetişecek bitki türlerinin belirlenmesi için birçok deney vardır. Su mevcudiyeti, sıcaklık koşulları, toprağın niteliği, arazi topoğrafyası ve diğer faktörler topraktaki ürünün başarısının veya başarısızlığının belirlenmesi için birlikte hareket etmektedir.
Mısır ve darı, kurak alan yetiştiriciliğine en uygun tahıl ürünlerinden bazılarıdır. En uygun baklagillerden bazıları fasulye ve bezelyedir. Sebzelere örnek olarak karpuz, bamya, hurma, papaya ve kaşuyu da söyleyebiliriz. Bununla birlikte, bazı ürünlerin kurak alan tarımıyla büyümesi mümkün değildir. Örneğin pirinç (kilogram ürün başına 3.000 ila 5.000 litre su gerektirir), şeker kamışı (kilogram başına 1.500 ila 3.000 litre su) ve ticari olarak kesilmiş bazı pamuk çeşitleri (kilogram başına 7.000-29.000 litre su).
Kuru Tarım Sistemi. Kuru tarım yetiştiriciliği, kurak arazilerle bir bölgenin veya ulusun ekonomik istikrarı için son derecede önemlidir. Bu tarım uygulamasının yokluğunda, dünyadaki geniş araziler kısır ve verimsiz kalmaktadır. Kurak alan yetiştiriciliği çok fazla finansal yatırım ve zorlu çalışma gerektirir. Tarımsal verimlilik genel olarak nispeten daha düşük olmasına rağmen, bu tarım biçimi olmaksızın, dünyanın kurak bölgelerinde yaşayan nüfusun tamamen dışsal kaynaklara bağımlı olması gerekir onların diyet ihtiyaçlarını karşılamayı sağlar. Ülke nüfusunu beslemek için gıda tanelerinin üretimi açısından kendi kendine yeterlik kaybedildiğinden, bu bir ulus ekonomisini olumsuz bir şekilde etkiler.
